مانند گرد بادی پر از شن و خاک و من آخرین برگ از یک درخت خشکیده به سویم آمدی چنان مرا در هم پیچیدی که فرصت دست و پا زدن را نیز از من گرفتی به خود می گویم : این گرد باد مثل نسیمی خنک بر تنهایی عمیقم چه خوش نشسته است ! اما تو همان گرد باد پر از شن و خاک.
نظرات شما عزیزان:
کد را وارد نمایید:
عکس شما
آمار وب سایت:
بازدید امروز : 9 بازدید دیروز : 50 بازدید هفته : 71 بازدید ماه : 97 بازدید کل : 41649 تعداد مطالب : 43 تعداد نظرات : 425 تعداد آنلاین : 1
<-PollName-> <-PollItems->
<-PollName->
<-PollItems->